Ik zou het wel van de daken willen schreeuwen: Meiden ga NOOIT op dieet!!!

Waarom een weblog over voeding?

Een jaar of 23 geleden had ik me als puber bedacht dat ook ik op dieet moest. Ik was helemaal niet te dik, ik was ook niet mager. Ik had gewoon een heel normaal postuur. Ik weet nog dat het begon met Herbalife. Naast school werkte ik op dat moment in een croissanterie en de bazin aldaar was leverancier en zo konden we “goedkoop”aan de shakes.  Had ik dit maar nooit gedaan! Ik wist ook niet beter, ik had geen verstand van voeding. Het begin van het einde.  Ik viel af, behoorlijk wel. Maar toen ik stopte met de shakes, je raad het al. Bam het zat er zo weer bij aan.  En zo leefde ik de afgelopen 23 jaar van dieet naar dieet naar dieet naar dieet. Soep dieet, ziekenhuisdieet, cirtoensapkuur, monignac, atkins, Sonja Bakker, Brooddieet, Modifast, Weight Care, Maaltijd plus, je kan het zo gek niet verzinnen of ik heb het gedaan. En met welk resultaat ik jojode van links naar rechts. En door het jezelf ontzeggen van voeding creëer je tekorten en ik creëerde ook nog eens een eetstoornis.  Ik kreeg eetbuien tussen de diëten door. Inmiddels was ik na een aantal jaar zelfs 40 kilo zwaarder dan ik als puber was. In 2009 ik in aanraking kwam met het laatste crash dieet, het Cohen dieet, Ik leefde 6 maanden lang op 1 bakje yoghurt, 3 crackers ongeveer 200 gram vlees of vis per dag , 200 gram groenten en 2 stuks fruit.  Ik viel 35 kilo af. Maar inmiddels zulke tekorten gecreëerd hebbende wist ik dit niet vast te houden. Onderhevig aan de eetstoornis en stoppen met roken, slopen de kilo’s er langzaam weer bij. Terug bij af was ik, teleurgesteld in mijzelf dat ik het alweer niet kon vasthouden.  In de afgelopen jaren gejojood tussen de 68 en de 120 kilo. Dit is niet gezond voor een lijf.  Inmiddels was ik een lopende diëtiste en kon iedereen helpen af te vallen, maar mijzelf lukte het niet.  Mijn systeem totaal ontregeld en verstoord. Voor een dik half jaar geleden ben ik in therapie gegaan om met mijn eetstoornis om te leren gaan. En dit is bijzonder goed geslaagd.  Ik heb een gezondere relatie gekregen met voeding. Ik leer weer vertrouwen op voeding, ik was al bang van een boterham. Want met het Cohen dieet was dit ten strengste verboden. Koolhydraat was het verboden woord. Ik was gewoon bang geworden om te eten. Terwijl op de momenten dat ik een eetbui kreeg of plande, dan kon het me niets schelen wat er naar binnen ging. Je hersenen gaan op een soort van nul en ik kon dan niet meer denken. Met alle ervaring van de afgelopen jaren en de behandeling ben ik voor mijzelf uitgekomen op een leefstijl van puur en natuurlijk eten. Liefst ook nog biologisch en geen suiker.  Ik ben van mening dat ik mijn systeem weer op orde kan krijgen door zo te leven. Mijn hormoon huishouding weer normaal gaat functioneren. Alle toxines verwijderen uit mijn lijf. Ik voed mijn lijf met wat het nodig heeft, ik creëer geen tekorten meer en hierdoor blijven de eetbuien buiten de deur (als 6 maanden YEAH!!) . Ik mag nooit meer op dieet, ja gezond eten dat mag ik wel. Afvallen lukt nog niet zo goed. Maar ik ben er van overtuigd dat ook dit binnenkort een vlucht zal nemen, als mijn lijf zijn balans gevonden heeft. Maar jullie zien mij ook weleens wat “fouts” eten, hoe kan dat dan? Ik hanteer voor mijzelf de 80/20 regeling.  80% procent volgens mijn eigen principes en 20 % zijn die verjaardagen waar je mij een suikerbommetje in de vorm van taart ziet eten. Of die BBQ waar ik aan het witte stokbrood ben. Of eten bij anderen die niet biologisch en uit pakjes en zakjes koken.  Eten is altijd een passie geweest. Ik kom ook echt uit een bourgondisch gezin.  Het is pas gezellig als er ook gegeten wordt. Ik maak nu andere keuzes. Sommige keuzes zijn voor anderen extreem en vaak zijn vrienden bang dat ik weer schiet in een soort van dieet. Ik ben namelijk een lopende gezondheidsgoeroe en draag mijn ideeën graag uit.  Maar nee, die angst hoeft er niet meer te zijn, mijn slogan is geworden: DIËTEN WERKEN NIET!  En ik heb gemerkt dat niet iedereen op mijn principes en overtuigingen zit te wachten. Maar ik wel de behoefte voel om dit te mogen delen. Zo is dit weblog ontstaan en hier deel ik mijn visie en overtuigingen. . Wellicht mag ik jouw inspireren.

With a special thanks to the love of my life and all my dear friends, welke mij altijd bijstaan in mijn strijd ♥ love you